Colin James (Can) tiltle: Miles To Go music: blues release date: november 09, 2018 label: True North Records promotion: G Promo PR (Geraint and Deb Jones) info artist: Colin James © Rootsville 2018

Er zijn zo van die muzikanten die bij je in de bovenste beste lade liggen. Eén van die artiesten is de Canadese singer-songwriter en blues muzikant Colin James. Reden te meer wanneer er dan nieuw materiaal binnenkomt deze zich bovenaan de stapel komt te bevinden en dus ook deze nieuwe 'Miles To Go' al vindt de release pas plaats op 9 november 2018. But what the heck, everything for the blues ;-)

Colin James Munn aka Colin James werd geboren in Regina, Saskatchewan, Canada. Hij stond meteen in de belangstelling toen hij voor Stevie Ray Vaughan kwam te openen in 1984. Dit met enige bijval want Colin moest in allerijl inspringen omdat de geplande act niet was komen opdagen. Samen met de plaatselijke blues band 'Flying Colors' werd zo in zeven haasten een esetlist samen gesteld. Een act die bij SRV bijzonder in de de smak was komen te vallen want hij nodigde meteen ook Colin uit om mee te spelen op de bissers van die avond. Later zou Colin James met zijn 'The Hoodoo Men' nog verschillende 'tours' met SRV mogen samenwerken.

Na deze samenwerking bracht Colin James in 1988 zijn 'selftitled' debuutalbum uit. Een album dat meteen enkel hit noteringen kwam op te leveren. Die periode was Colin Jones de voorbode voor de swing-revival van de 90-tiger jaren. James's wereldwijde populariteit nam aan het eind van de jaren negentig enigszins af, maar hij bleef albums in rock-, blues- en akoestische stijlen uitbrengen. In februari 2005 speelde James een gastrol in een aflevering van het televisieprogramma Corner Gas, een Canadese sitcom in het landelijke Saskatchewan.

In 2007 ontving James' album 'Limelight' een gouden plaat voor de verkoop in Canada. In januari 2008 ontving James drie Toronto Blues Society Maple Blues Awards: "Entertainer of the Year", "Electric Act of the Year" en "Recording of the Year" voor Colin James & The Little Big Band . James zijn album 'Blue Highways' werd gerangschikt op nummer 46 op de 'Top 50-albums' van 'Living Blues Magazine' 2016. Deze 'Miles To Go' is dan de opvolger van de succesvolle 'Blue Highways'.

Met dit album kiest Colin James terug voor de meer volwassenere blues en bestaat deze 'Miles To Go' uit 12 zorgvuldig geselecteerde nummers van enkele van de beste blues muzikanten. Opener is de titeltrack van dit album en ging James dit ontlenen bij McKinley Morganfield (1913-1983) aka Muddy Waters. Al meteen voel je aan dat het met dit album de eveneens succesvolle toer opgaat als 'Blue Highways'. Een nummer dat mede door toedoen van het arrangement van Collins en het toevoegen van een blazers sectie meteen ook meer body krijgt.

Voor de opnamen van dit album had James Collin het genoegen om te spelen op één van zijn favoriete gitaren, een rode Gibson ES-355. Een gitaar die Colin nauw aan het hart ligt want het was op datzelfde model dat hij als tiener begon te spelen maar helaas moest verkopen om zijn huur te kunnen betalen. Ook dit is de blues.

Ook voor het daaropvolgende, eerder heavy, 'Still a Fool' ging hij te leen bij Morganfield. Wanneer je als doorwinterde muzikant terug volop de blues ambieert is het dan ook bewonderingwaardig om tussen de tracks eentje terug te vinden van één van de minst gewaardeerde blues muzikanten uit de geschiedenis. We hebben het hier over 'Dig Myself a Hole' van Arthur Crudup (1905-1974), je weet wel de auteur van 'That's All Right Mama' uit 1946.

Wanneer je opent met drie nummers van onvolprezen blues iconen is het je dan ook vergeven dat je eigen originals er komt tussen te plaatsen, en met 'I Will Remain' bewijst Colin James dat hij zijn plaats in de blues scène meer dan waard is. Nog werk van een icoon is 'Ooh Baby Hold Me' van Chester Burnett aka Howlin' Wolf (1910-1976). Een nummer met een licht Diddley rifje. Vervolgens kiest Colin James om terug te keren naar de 'pre-war' blues met de footsompin' traditonal 'Soul of o Man', een nummer dat bekendheid verwierf door de recordings van Blind Willie Johnson (1897-1945). Het resultaat met dit arrangement van Collin James en Dave Meszaros levert een donker bluesje op doordrongen van slide.

We blijven met 'See That My Grave is Kept Clean' in diezelfde periode met een doordringende versie van het iconische nummer van Blind Lemon Jefferson (1897-1929). Een schoolvoorbeeld alweer dat die oude blues met nieuwe arrangementen nog bijzonder krachtig kunnen overkomen. Minder oud, toch naar onze normen, is de daaropvolgende million seller hit van John Mertis Jr. en John William Edward. Ongetwijfeld hebben we allemaal onze geliefde al eens de dansvloer op getrokken onder de tonen van 'Need Your Love So Bad' welke eerst werd opgenomen door Little Willie John in 1956 maar we uiteraard allemaal kennen in de versie van Peter Green's Fleetwood Mac. Ook nu kent dit nummer diezelfde weergaloze aantrekkingskracht mede door de stemintonatie van Collin James.

Afsluiten doet Colin James op deze 'Miles To Go' in stijl met het akoestische 'One More Mile' van McKinley Morganfield en bewijst Colin wat we reeds allemaal wisten. Colin James is een blues man in hart en ziel en levert naast een oustandig prachtig album hier ook nog eens een hommage af aan de ons zo gerespecteerde iconen uit de blues geschiedenis. En Colin je hoeft niet nog een weg af te leggen, je bent er. Respect!!!

tracks:

01. One More Mile
02. Still a Fool
03. Dig Myself a Hole
04. I Will Remain
05. 40 Light Years
06. Ooh Baby Hold Me
07. Black Night
08. Soul of a Man
09. See That My Grave is Kept Clean
10. I Need Your Love so Bad
11. Tears Came Rolling Down
12. One More Mile (acoustic)

musicians:

Colin James: guitar, vocals
Geoff Hicks: drums, percussion
Steve Pelletier: bass
Jesse O'Brien: piano, Wurlitzer
Simon Kendall: Hammond
Chris Gestrin: piano on #7
Chris Cadell: rhyhtm guitar
Steve Marriner: harmonica
Steve Hilliam: tenor sax
Jerry Cook: baritone sax
Rod Murray: trombone
The Sojourners, Coleen Rennison: backing vocals
Colin Nairne: synthesizer